 ( 222 )
6. (ان آتاه اللّه الملک) نشان مى دهد که سبب سرکشى نمرود احساس قدرت و سلطه بوده است.
7. (واللّه لایهدى القوم الظالمین) از قبیل نفى حکم به لسان نفى موضوع است.
8. از این بخش از آیه (او کالذى مرَّ على قریة…) استفاده مى شود که رهگذر از آبادى شگفتى خود را از کمال قدرت الهى و نهایت اقتدار او نشان داد و ذیل آیه بر سخن ما نشانه است: (اعلم انّ اللّه على کلّ شىء قدیر.)
9. خداوند نام آبادى و نام نبى و پیامبرى را که از آن گذشت و زمان قصه را در پرده ابهام نهاده; زیرا مراد بیان و نمایاندن قدرت تامّ بود و این اختصاص به زمان یا مکان خاصّى ندارد و اسلوب بلاغى اقتضا مى کند تا عناصر غیر دخیل وارد قصه نشوند.
10. احتمال دارد که مراد از این آیه (لبثت یوماً او بعض یوم) بیان کوتاهى مدتى باشد که پس از دیدن آیات الهى در آن جا باقى ماند یا اشاره به بزرگى نشانه هاى الهى باشد که در مدت اندکى دید.
11. دلیل تکرار واژه (انظر) در آیه شریفه در موارد سه گانه هدفهاى ویژه اى است: مورد اوّل بیان دفع توهّم کوتاهى مدت… دوم بیان طول مدت… سوم بیان چگونگى برانگیختن.
12. این بخش آیه (وانظر الى العظام کیف ننشزها) کمال قدرت الهى و چیرگى او را بر آفریده ها مى نمایاند. و این که او مى تواند روح بیافریند; از این آفرینش فهمیده مى شود آفریدن دیگر نیازمندیهاى انسانى براى خداوند بسیار آسان است.
13. مراد از عظام مى تواند جنس عظام باشد.
14. این آیه پس از آن تصویرى از معاد است که پذیرفتن آن براى خردها دشوار است.
15. این آیه و نمونه هاى آن دلالت بر درستى باور به بازگشت به این دنیا پس از مرگ دارد.
16. مى توان به این آیه که نشان دهنده بازگشت دوباره ساکنان آبادى به دنیاست به درستى قاعده عقلى که همگى آن را قبول دارند و آن عبارت
|
)