نوع مقاله : مقاله پژوهشی
در دنیا، این سوى و آن سوى آن، عرصههاى گوناگون و بَس گستردهاى براى ابلاغ پیام دین و نمایاندن زیباییها و اوجهاى آن وجود دارد. ذهنها و سینههاى آمادهاى که انتظار مىکشند نسیم دلاویزى به کوى آنها بوزد و جویبار زلالى که کام تشنه آنها را سیراب سازد.
با شناخت زمان، نیازهاى زمان، مردم زمان، پیام دین براى انسان امروز، مىتوان میدان دار این ساحتها شد و جرعه افشان پیام زلال و گواراى دین به کامهاى تشنه و جانهاى شیفته.
این راهِ روشن، آینده روشنى را رقم مىزند و عرصههایى را فراروى مىگشاید و مجالهایى را پدید مىآورد و زمینههایى را مىچیند که آموزههاى وَحیانى پشت دروازهها نمانند و برج و باروها، غبارها و لایههاى ضخیم اندیشهها، آنها را از عطر بیزى و نورافشانى بر جان و سراى مردمان بازندارند و همیشه و همه گاه، بتوانند در آسمان سرشتها ظاهر شوند و ببارند.
سرشتها در جست و جوى معنىاند، چشمه حیات را مىجویند، گوارایى که جام جانِ خویش را از آن لبالب سازند و در برابر زلال آن خود را به تماشا بایستند و از هر دنسى خود را بپالایند و بى غبار و بى زنگار زندگى از سرگیرند.
هنگامه بزرگى است جست و جوى معنى. چه بسیار که در این جست و جوى بزرگ، بال و پر سوزانده، ره گم کرده و بى راهه رفته، گرفتار دیو و دَدْ و گردبادهاى سهمگین شده و بر لبِ مُرداب فرود آمدهاند.
نیوشندگان پیام وَحى، پرتو گرفتگان از آفتاب وَحى، راه یافتگان به چشمه خورشید، این هنگامه را مىبایست به درستى درک کنند و دقیقه شناساندن، دقیقهها را دریابند و نگذارند فطرتهاى جویاى معنى، به دامهایى درافتند که نام معنى، گسترده شدهاند.
راهِ پر فراز و نشیبى است و بسیار رهزن در کمین. با هر زاد و توشه و ساز و برگى، نمىتوان گام در این راه نهاد. صید فطرتهاى پاک و رصد لحظههاى ناب، کارى است کارستان که اندک ناهشیارى، کم بصیرتى، گام گذارى در زمین لغزنده و ناهموار، حرکت با زورقهاى فرسوده و درهم ریخته، کار را دشوار مىسازد و فرصتها را مىسوزاند.
چه بسیار کسان، که بى چراغ دانش و خرد و راه بلدى، کورمال کورمال به این وادى وارد شدند، فرصتها را سوزاندند و فطرتها را رماندند، باد کاشتند و باد درویدند.
اینها همه از آن روست که امر تبلیغ و پیام رسانى دینى، جایگاه ویژه خود را باز نیافته که اگر یافته بود، بى گمان، راه به گونه دیگرى پیموده مىشد، تا این چنین نارساییها و کاستیها، بر حقیقت جویان و حقیقت گستران، آوار نشوند و آنان را از حرکت بازندارند.
اینها گوشهاى از دغدغههاى طالب علمانى است که با گامهاى استوار و بینشهاى روشن، رایَتِ پیامرسانى دینى را بر دوش کشیده و تجربت اندوخته و هر کدام از زاویهاى تواناییها و کاستیها را در نگریسته و از فرصتها و تهدیدهاى فراروى سخن گفتهاند. به امید آن که این تلاش ثمر دهد و این تجربهها و نقطهنظرها و دیگر تجربههایى که مجال طرح نیافتند، نهادهاى تبلیغى و پیام رسانى دینى را به کار آیند و امر تبلیغ سامان دهى شود، تا پیام دین، مکتب اهل بیت(ع) و انقلاب اسلامى با شتاب بیشتر ساحَتِ فطرتهاى پاک را در جاى جاى عالَم عطرآگین سازند.