آیت الله العظمی سید محمد هادی میلانی(ره) یکی از چهرههای مهم مکتب فقهی-اصولی نجف است. مکتب فقهی و اصولی در اصطلاح معاصران، یک ساختار روشی است که همه مسائل فقه و اصول یا دستهای از آنها را درون خود، سامانی ویژه میبخشد و میتوان مبانی، منابع، عناصر روشی خاصی را برای آن ترسیم کرد. مکتب فقهی نجف، بیشتر نصبسند و برای حل مسائل فقهی به دنبال روایت خاص است. اصولی فربه دارد و بر فقه عذر (اصول عملیه) بیشتر از فقه کشف تکیه میکند. محقق میلانی در نظام تعلیمی متأثر از میرزای نائینی و در روش فلسفی، متأثر از میرزای اصفهانی است. فقه او بهویژه در ابواب معاملات، سرشار از نگرشهای عقلی و فلسفی است ولی در عین حال، به نصوص کتاب و سنت نیز توجه کامل دارد. عرف و متفاهم عرفی را به عنوان یک ابزار استنباط در مواضع مختلفی به کار میبندد. از قواعد فقه بهطور گسترده در جهت تطبیق یا کشف، بهره میجوید.
)