احیای تراث بزرگان مکتب امامیه، یکی از وظایف بزرگ پژوهشگران و محققان حوزۀ دینپژوهی است که میتواند آثار شگرفی داشته باشد؛ ازجمله اینکه غنای علمی مجموعههای تحقیقی را افزایش میدهد و افزونبر آن، حلقۀ وصل عالمان ماقبل و مابعد را بازشناسی میکند و آثار مثبتی در فهم مسائل برجای میگذارد. از جملۀ این بزرگان که احیای تراث ایشان اهمیت زیادی دارد، مرحوم آیتالله سید محمدهادی میلانی است. از آنجاکه متأسفانه از دروس و تقریرات اصولی این عالم بزرگ، چیزی چاپ نشده و در دسترس نیست، نگارنده برخی ابتکارات و اشارات اصولی ایشان را با استفاده از کتاب دلیل الفقه، ارائه میکند. در این نوشتار، پس از بیان مقدمهای مهم دربارۀ انگیزۀ نگارنده و سبک اصولی آیتالله میلانی، به نمونههایی از اشارات، نقدهای اصولی و ابتکارات اصولی ایشان اشاره میکنیم؛ از جمله ملاک بودن عرف و ارشاد به فساد بودن نهی در معاملات. نقدهای اصولی؛ مانند نقد کلامیاز مرحوم علامه ایروانی و نقد کلامیاز مرحوم شیخ انصاری و ابتکارات اصولی هم به تأسیسی، تبیینی و تحقیقی تقسیم شده است؛ مانند اقسام شبهۀ مصداقیه و معنای اعتبار.
)